рэкрут, ✂, м.

У Расіі з 1705 па 1874 гг.: салдат-навабранец.

  • Здаць у рэкруты (па воінскаму абавязку).
  • Пайсці ў рэкруты (па найму).

|| прым. рэкруцкі, ✂.

  • Рэкруцкая павіннасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)