рэдзька назоўнік | жаночы род
Караняплод з тоўстым і светлым (у цёмнай скурцы) коранем, з гаркаватым вострым смакам і пахам.
Як горкая рэдзька (размоўнае) — вельмі, надта (надакучыць, абрыднуць).
|| прыметнік: рэдзечны і рэдзькавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)