рэцыдыў назоўнік | мужчынскі род | кніжнае

  1. Зварот хваробы пасля таго, калі здавалася б, што яна ўжо прайшла.

    • Р. рэўматызму.
  2. Паўторнае праяўленне чаго-н. (адмоўнага).

    • Р. страху.
    • Р. крадзяжу.

|| прыметнік: рэцыдыўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)