п’едэстал назоўнік | мужчынскі род

  1. Пастамент, падножжа статуі, калоны, вазы і пад.

    • П. абеліска.
    • Скінуць каго-н. з п’едэстала (пераноснае значэнне: пазбавіць высокага становішча, аўтарытэту).

  2. Узвышэнне, на якое ўзнімаюцца пераможцы ў спартыўных спаборніцтвах, конкурсах і пад. для атрымання ўзнагароды.

|| прыметнік: п’едэстальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)