перапаліць, ; зак.

  1. Празмерным абпальваннем, награваннем, сапсаваць.

    • П. цэглу.
  2. Раздзяліць на часткі ўздзеяннем агню, едкім рэчывам.

    • П. вяроўку.
  3. Спаліць усё, многае.

    • П. усе дровы.
  4. Расходаваць звыш меры (паліва, гаручае).

    • П. бензін.
  5. Перапрацаваць з дапамогай агню, падвергнуць тэрмічнай апрацоўцы (спец.).

    • П. руду.

|| незак. перапальваць, .

|| наз. перапальванне, і перапал, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)