пажывіцца, ✂; зак. (разм.).

  1. Знайсці для сябе якую-н. ежу, пажыву.

    • Няма дзе курам п.

  2. чым. Узяць для сябе што-н. чужое, атрымаць якую-н. карысць з чужога.

    • П. чужым дабром.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)