пагоня назоўнік | жаночы род

  1. Праследаванне каго-, чаго-н. з мэтай дагнаць, злавіць.

    • Кінуцца ў пагоню за кім-н.
  2. Чалавек ці, звычайна, група людзей, якія праследуюць каго-н.

    • П. бегла па слядах.
  3. пераноснае значэнне, за кім-чым. Імкненне дабіцца каго-, чаго-н., дасягнуць чаго-н.

    • П. за прыбыткам.
  4. У пагоні за кім-чым, у знач. прыназоўнік: — імкнучыся да каго-, чаго-н.

    • У пагоні за славай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)