пагнаць, ✂; зак.

Пачаць гнаць.

  • П. кароў у поле.
  • П. ворага са сваёй зямлі.
  • Сабака пагнаў зайца.
  • Дзяўчынка шпарчэй пагнала каня.
  • І чаго яго пагнала ў свет? (безас.; чаго ён адправіўся ў свет; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)