падзьмуць, ✂; зак.

  1. Пачаць дзьмуць.

    • Ад ракі падзьмуў халодны вецер.

  2. Дзьмуць некаторы час.

    • Вецер падзьме і перастане.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)