падушка, ​✂, ж.

  1. Зашыты з усіх бакоў чахол, набіты пер’ем, сенам і пад., на які кладуць галаву ў час спання.

    • Пуховая п.

  2. Тое, што з’яўляецца апорай чаго-н., прымае на сябе ціск, трэнне і пад. (спец.).

    • П. механізма.

◊

  • Кіслародная падушка — у медыцыне: ёмішча з кіслародам (у форме падушкі).

|| памянш. падушачка, ✂.

  • Падушачкі пальцаў (перан.).

|| прым. падушачны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)