падупасці, ; зак. (разм.).

  1. Прыйсці да заняпаду.

    • Гаспадарка падупала.
  2. Стаць слабым, хваравітым.

    • Стары зусім падупаў.

|| незак. падупадаць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)