падлягаць дзеяслоў | афіцыйнае | незакончанае трыванне

Падвяргацца чаму-н. (аб распаўсюджанні на каго-, што-н. чаго-н. абавязковага, прымусовага).

  • П. няўхільнаму выкананню.
  • Не падлягае апавяшчэнню.

Не падлягае сумненню што (кніжнае) — не прыходзіцца сумнявацца ў верагоднасці чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)