падламаць, ​; зак.

  1. Надламаць знізу.

    • П. сук.
  2. перан., каго-што. Пазбавіць сілы, волі.

    • Яе моцна падламіла хвароба.

|| незак. падломліваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)