падкаваць, ✂; зак.

  1. гл. каваць.

  2. перан., каго (што) (звычайна ў форме дзеепрым.). Падрыхтаваць, даць каму-н. запас неабходных ведаў, звестак (разм.).

    • Чалавек, добра падкаваны ў сваёй галіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)