падкаваць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. гл. каваць.

  2. пераноснае значэнне, каго (што) (звычайна ў форме дзеепрым.). Падрыхтаваць, даць каму-н. запас неабходных ведаў, звестак (размоўнае).

    • Чалавек, добра падкаваны ў сваёй галіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)