пад’ехаць, ; зак.

  1. да каго-чаго. Едучы, наблізіцца да каго-, чаго-н.

    • П. да гаража.
  2. пад што. Едучы на чым-н., трапіць куды-н., пад што-н.

    • П. пад мост.
  3. Прыехаць (звычайна па справе, ненадоўга; разм.).

    • Вы едзьце цяпер, а я пад’еду пазней.
  4. перан., да каго. Падлізацца, дабіцца чаго-н. хітрасцю, ліслівасцю (разм.).

    • П. да начальства.

|| незак. пад’язджаць, .

|| наз. пад’езд, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)