Verbum

падхапіць, ✂; зак.

1. Падтрымаць, падняць, трымаючы знізу, схапіць (кінутае, тое, што падае).

   • П. сумку.
   • П. саслабелую старую.
   • Імклівая вада падхапіла човен.

2. Рэзкім, паспешлівым рухам узяць, прыхапіць мімаходам.

   • Хлопец падхапіў дзяўчыну і закружыўся ў танцы.

3. перан. Адразу або нечакана атрымаць, схапіць (разм.).

   • П. запаленне лёгкіх.

4. перан. Скарыстаўшы што-н. зробленае, пушчанае ў ход іншым, прадоўжыць пачатае другім (разм.).

   • П. чужую думку.

5. Пачаць падпяваць.

   • Весела п. песню.

6. перан. Падтрымаць, расшыраючы і паглыбляючы якое-н. дасягненне.

   • П. пачын.

|| незак. падхопліваць, ✂.