прыметнік
Які існуе побач з галоўным, асноўным, другарадным.
- П. тыпаж у п’есе.
Не свой, які не належыць да дадзенага грамадства, установы, сям’і і пад.
- Пабочным (назоўнік) уваход забаронены.
Які не мае непасрэдных адносін да чаго-н.
- Пабочныя меркаванні.
Народжаны без шлюбу (устарэлае).
- П. сын.
Пабочнае слова або пабочны сказ — у граматыцы: інтанацыйна адасобленае слова ці сказ унутры другога сказа, якія выражаюць розныя віды адносін таго, хто гаворыць, да таго, пра што ён гаворыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (rv-blr.com)