пабіцца, ✂; зак.

  1. гл. біцца.

  2. Быць разбітым, пацісканым, патоўчаным ад удараў, штуршкоў і пад.

    • Яблыкі пабіліся ў дарозе.
    • Шыба пабілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)