па-над прыназоўнік
Ужыв. пры ўказанні на каго-, што-н., над якімі ў пэўным кірунку адбываецца рух, дзеянне або зверху над якімі што-н. адбываецца.
- Песні плылі па-над гаем.
- Гучыць голас міру па-над светам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)