нумар, , м.

  1. Парадкавы лік прадмета ў шэрагу яму падобных.

    • Н. тэлефона.
    • Н. білета.
  2. Прадмет, абазначаны пэўным лікам па парадку.

    • Святочны н. газеты.
  3. Жэтон, планка, ярлык з адбіткам або малюнкам лічбы.

  4. Размер адзення, абутку і інш.

  5. Асобны пакой у гасцініцы, лазні і пад.

  6. Асобнае закончанае выступленне артыстаў (у тэатры, на канцэрце і пад.).

    • Сольны н.
    • Выкінуць н. (перан. здзейсніць які-н. нечаканы, дзіўны ўчынак; разм.).
  7. Баец гарматнага, кулямётнага і пад. разліку.

|| памянш. нумарок, .

|| прым. нумарны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)