Verbum

нуль, ✂, м.

1. У матэматыцы: сапраўдны лік, ад прыбаўлення якога ніякі лік не змяняецца; прыпісаны ж да любога ліку справа, павялічвае яго ў дзесяць разоў.

   • Звесці да нуля (перан. пазбавіць усякага сэнсу, значэння).

2. Умоўная велічыня, адносна якой вызначаецца тэмпература чаго-н.

   • Дзесяць градусаў ніжэй нуля.

3. перан. Пра нязначнага, нікчэмнага чалавека (разм.).

   • У навуцы гэты чалавек н.

◊

• Абсалютны нуль — самая нізкая магчымая тэмпература (-273,16 °С).

• Нуль увагі на каго-што (разм.) — ніякай увагі.

• Пачаць з нуля (разм.) — без папярэдняй падрыхтоўкі.

• Стрыгчы пад нуль (разм.) — стрыгчы нагала.

|| прым. нулявы, ✂.