нудзіць, ✂; безас.; незак.

  1. Пра млосны стан, які бывае перад ірвотай.

  2. перан. Пра адчуванне агіды да каго-, чаго-н. (разм.).

    • Мяне нудзіць ад яго прамоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)