нудзіць дзеяслоў | безасабовая форма | незакончанае трыванне

  1. Пра млосны стан, які бывае перад ірвотай.

  2. пераноснае значэнне: Пра адчуванне агіды да каго-, чаго-н. (размоўнае).

    • Мяне нудзіць ад яго прамоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)