нуда назоўнік | жаночы род
-
Непрыемны душэўны стан, выкліканы немагчымасцю здзейсніць свае надзеі, жаданні; сум, туга.
-
Нудны чалавек (размоўнае).
- Эх ты, н. хадзячая!
-
Паныласць, маркота, журба.
- Чытаю нашумелы раман, — страшэнная н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)