нова прыстаўка

Першая частка складаных слоў у знач.:

  1. новы (у 1 знач.), які ўпершыню з’явіўся, напр. новазаведзены, новаўтварэнне;
  2. які адносіцца да новых месц, да новага месца, напр. новаадкрывальнік, новапасяленец;
  3. супрацьлеглы старажытнаму (у 1 знач.), напр. новагрэчаскі, новаеўрапейскі;
  4. які толькі што пачынае што-н., прыступае да чаго-н.; які з’яўляецца навічком, напр. нованароджаны, новапрызначаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)