нюхальшчык назоўнік | размоўнае

Чалавек, які нюхае што-н. (тытунь, наркотыкі і пад.).

|| жаночы род: нюхальшчыца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)