неразрыўны прыметнік
Такі, што нельга раз’яднаць; непарыўны, непарушны.
- Неразрыўная дружба.
- Неразрыўная сувязь.
|| назоўнік: неразрыўнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
неразрыўны прыметнік
Такі, што нельга раз’яднаць; непарыўны, непарушны.
|| назоўнік: неразрыўнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)