нерат, , м.

Рыбалоўная снасць канічнай формы у выглядзе сеткавай камеры, нацягнутай на драўляны каркас, з кароткім конусападобным уваходам.

  • Трапіў у нерат — ні ўзад ні ўперад (прыказка; разм. жарт.) — ні туды ні сюды.

|| прым. нератны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)