няволіць дзеяслоў | незакончанае трыванне
Прымушаць рабіць што-н. супроць жадання, волі.
- Яе ніхто не няволіў ехаць туды.
|| закончанае трыванне: прыняволіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
няволіць дзеяслоў | незакончанае трыванне
Прымушаць рабіць што-н. супроць жадання, волі.
|| закончанае трыванне: прыняволіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)