няволіць, ; незак.

Прымушаць рабіць што-н. супроць жадання, волі.

  • Яе ніхто не няволіў ехаць туды.

|| зак. прыняволіць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)