няўмека, ​, м.; ​, ж., ​ (разм.).

Няўмелы, няздатны да чаго-н. чалавек.

  • І н. спячэ, як з засека цячэ (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)