няпраўда назоўнік | жаночы род

  1. Тое, што знаходзіцца ў супярэчнасці з праўдай; хлусня.

    • Няпраўдай свет пройдзеш, ды назад не вернешся (з народнай творчасці).
  2. Ашуканства, падман.

    • Многа пабачыў на вяку ашуканства і няпраўды.
  3. у знач. выказніка: Не адпавядае сапраўднасці.

    • Н., што ён памяняў месца працы.
    • — Ён твой сябар? Н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)