нягоднік назоўнік | мужчынскі род
Чалавек ганебных, несумленных паводзін; нізкі чалавек.
- Ён аказаўся нягоднікам.
|| жаночы род: нягодніца.
|| прыметнік: нягодніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
нягоднік назоўнік | мужчынскі род
Чалавек ганебных, несумленных паводзін; нізкі чалавек.
|| жаночы род: нягодніца.
|| прыметнік: нягодніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)