нябесны прыметнік
-
гл. неба.
-
пераноснае значэнне: Цудоўны, чароўны, вельмі прыгожы.
- Над цудам цуд н.
- Нябеснае стварэнне.
Нябесныя целы (спецыяльны тэрмін) — планеты, каметы, зоркі, галактыкі і іншыя касмічныя аб’екты, што вывучаюцца астраноміяй.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)