нябесны, .

  1. гл. неба.

  2. перан. Цудоўны, чароўны, вельмі прыгожы.

    • Над цудам цуд н.
    • Нябеснае стварэнне.

  • Нябесныя целы (спец.) — планеты, каметы, зоркі, галактыкі і іншыя касмічныя аб’екты, што вывучаюцца астраноміяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)