натрапіцца

дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

  1. Выпадкова сустрэцца, трапіцца.

    • Натрапіўся добры чалавек.

  2. Выдацца, выпасці; надарыцца.

    • Натрапіўся зручны выпадак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)