насціл

назоўнік | мужчынскі род

  1. гл. слаць 2.

  2. Паверхня з дошак або іншага матэрыялу, пасланага на што-н.

    • Драўляны н.

|| прыметнік: насцілачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)