магістр назоўнік | мужчынскі род

  1. У некаторых краінах: вучоная ступень, а таксама асоба, якая мае такую ступень.

    • М. філасофіі.

  2. У сярэднія вякі: кіраўнік духоўна-рыцарскага каталіцкага ордэна.

|| прыметнік: магістэрскі.

  • Магістэрская дысертацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)