Verbum

магіла, ✂, ж.

1. Яма для пахавання памерлых, а таксама насып на месцы пахавання.

   • Засыпаць магілу.
   • Адной нагой у магіле (стаяць) (быць блізкім да смерці).
   • Глядзець у магілу (хутка памрэ).
   • Загнаць (увагнаць, завесці) у магілу (давесці да смерці).
   • Знайсці магілу (перан. загінуць, памерці).

2. перан., у знач. вык. Будзе захавана ў тайне.

   • Ведаць аднаму і — м.

3. у знач. вык. Аб чым-н. вельмі небяспечным; смерць (разм.).

   • За здраду — м.

|| памянш. магілка, ✂.

|| прым. магільны, ✂.

• М. камень.