лучына назоўнік | жаночы род | зборны назоўнік
Тонкая доўгая сухая шчэпка, якой даўней асвятлялі сялянскія хаты.
- Дагарае л.
- Нашчапаць лучыны.
|| памяншальная форма: лучынка.
|| прыметнік: лучынны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)