Verbum

лоб

назоўнік | мужчынскі род

Верхняя частка твару чалавека або морды жывёлы.

• Адкрыты л.
• Пусціць (сабе) кулю ў л. (застраліцца).
• На лбе напісана (адразу відаць, хто ён такі; размоўнае).

Фразеалагізмы:

• Лоб у лоб (размоўнае) — насустрач адзін аднаму (ісці, сыходзіцца і пад.).
• У лоб —
  1. з фронту, франтальным ударам.
     • Атакаваць праціўніка ў л.
  2. залішне прамалінейна (размоўнае).
     • Спытаць у л.

|| памяншальная форма: лабок.

|| прыметнік: лобны.

• Лобная косць.