лоб,
Верхняя частка твару чалавека або морды жывёлы.
- Адкрыты л.
- Пусціць (сабе) кулю ў л. (застраліцца).
- На лбе напісана (адразу відаць, хто ён такі;
разм. ).
Лоб у лоб (
разм. ) — насустрач адзін аднаму (ісці, сыходзіццаі пад. ).- У лоб —
- з фронту, франтальным ударам.
- Атакаваць праціўніка ў л.
- залішне прамалінейна (
разм. ).- Спытаць у л.
- з фронту, франтальным ударам.
||
||
- Лобная косць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)