любімчык, , м.

  1. гл. любімец.

  2. Той, хто карыстаецца чыёй-н. любоўю, апякунствам на шкоду іншым (разм.).

    • Л. маці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)