любіцель, ✂, м.

  1. чаго і з інф. Чалавек, які мае прыхільнасць да чаго-н.

    • Л. музыкі.
    • Л. пагаварыць.

  2. Той, хто займаецца чым-н. не як прафесіянал.

    • Садавод-л.
    • Шафёр-л.

|| ж. любіцельніца, ✂.

|| прым. любіцельскі, ✂.

  • Л. спектакль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)