любіць дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Адчуваць любоў (у 1 знач.) да каго-, чаго-н.
- Л. радзіму.
- Л. родную мову.
- Л. маці.
- Л. жанчыну.
- Дзе не любяць — не гасці, а дзе любяць — не часці (прыказка).
-
што і з інфінітывам: Мець цягу, быць схільным да чаго-н.
- Л. музыку.
- Л. добры харч.
- Каса любіць брусок і сала кусок (прыказка).
- Л. збіраць грыбы.
-
з дадан. сказам. Быць задаволеным чым-н., адчуваць задавальненне ад чаго-н.
- Бацька не любіць, калі яму пярэчаць.
-
Мець патрэбу ў якіх-н. умовах для існавання, росту і пад.
- Елка любіць цень.
- Расліны любяць святло.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)