любата, ✂, ж.

  1. Тое, што люба, што выклікае захапленне прывабнасцю, прыгажосцю.

  2. у знач. вык. Пра захапленне, зачараванне кім-, чым-н., задавальненне ад каго-, чаго-н.

    • Дзяўчына, проста л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)