лязо, ✂, н.

  1. Востры край рэжучай ці сякучай прылады.

    • Л. сякеры, брытвы.

  2. Тонкая стальная пласцінка для брыцця з двума завостранымі краямі.

|| прым. лязовы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)