ляск назоўнік | мужчынскі род
-
Кароткі, звонкі гук, які ўтвараецца ад удару металічнымі прадметамі аб метал або камень.
- Л. ланцугоў.
-
Рэзкі, сухі гук пры лясканні чым-н.
- Л. пугі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)