ляпіць дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Ствараць, рабіць якія-н. фігуры з пластычнага, мяккага матэрыялу.
- Л. бюст.
- Л. характар (пераноснае значэнне).
- Не святыя гаршкі лепяць (прыказка: хоць і цяжка, але зможам, справімся).
-
Тое, што і прыклейваць (размоўнае).
- Л. маркі.
-
З сілай ісці (пра мокры снег).
- Снег лепіць у вокны.
|| закончанае трыванне: вылепіць, наляпіць, зляпіць і заляпіць.
|| назоўнік: лепка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)