ляцець,
-
Перамяшчацца, рухацца ў паветры.
- Бусел ляціць над лугам.
- Ляцяць самалёты.
- Песня ляцела над плошчай (
перан. ).
-
Тое, што і імчацца.
- Ляціць тройка ўдалая.
-
Падаць уніз (
разм. ).- Л. пад адхон.
-
перан. Пра час: хутка праходзіць.- Час ляціць.
-
Хутка ламацца, ірвацца, расходавацца (
разм. ).- Ляціць адзежа на ім.
-
перан. Імкнуцца куды-н. , да каго-н. (думкамі, душойі пад. ).- Л. думкамі ў сваё мінулае.
||
||
На ляту —
- у час лёту, руху ў паветры;
перан. мімаходам, на скорую руку, наспех (разм. ).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)