Verbum

ляцець дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Перамяшчацца, рухацца ў паветры.

   • Бусел ляціць над лугам.
   • Ляцяць самалёты.
   • Песня ляцела над плошчай (пераноснае значэнне).

2. Тое, што і імчацца.

   • Ляціць тройка ўдалая.

3. Падаць уніз (размоўнае).

   • Л. пад адхон.

4. пераноснае значэнне: Пра час: хутка праходзіць.

   • Час ляціць.

5. Хутка ламацца, ірвацца, расходавацца (размоўнае).

   • Ляціць адзежа на ім.

6. пераноснае значэнне: Імкнуцца куды-н., да каго-н. (думкамі, душой і пад.).

   • Л. думкамі ў сваё мінулае.

|| закончанае трыванне: паляцець.

|| назоўнік: лёт.

На ляту —

1. у час лёту, руху ў паветры;
2. пераноснае значэнне мімаходам, на скорую руку, наспех (размоўнае).