квінта, ✂, ж.

  1. Пятая ступень гамы, а таксама інтэрвал паміж першай і пятай ступенямі.

  2. Самая высокая па тону струна некаторых струнных інструментаў.

◊

  • Павесіць нос на квінту (разм. жарт.) — зажурыцца, засумаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)