кватэра, , ж.

  1. Асобнае жылое памяшканне ў доме з кухняй, пярэдняй і пад.

    • Трохпакаёвая к.
  2. Памяшканне, якое часова наймаецца ў каго-н. для жылля.

    • Жыць на прыватнай кватэры.
  3. Месца размяшчэння войск у населеным пункце.

    • Размясціцца на зімнія кватэры.
    • Галоўная к. (штаб галоўнакамандуючага; уст.).

|| памянш. кватэрка, .

|| прым. кватэрны, .

  • Кватэрнае размяшчэнне войск (не ў казарменных памяшканнях).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)