кватэра назоўнік | жаночы род
-
Асобнае жылое памяшканне ў доме з кухняй, пярэдняй і пад.
- Трохпакаёвая к.
-
Памяшканне, якое часова наймаецца ў каго-н. для жылля.
- Жыць на прыватнай кватэры.
-
Месца размяшчэння войск у населеным пункце.
- Размясціцца на зімнія кватэры.
- Галоўная к. (штаб галоўнакамандуючага; устарэлае).
|| памяншальная форма: кватэрка.
|| прыметнік: кватарны.
- Кватэрнае размяшчэнне войск (не ў казарменных памяшканнях).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)