Verbum

клёк

назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

1. Розум, развага.

   • У гэтага чалавека к. ёсць.

2. Жыццёвая сіла; сокі.

   • Нельга ж цягнуць з чалавека апошні к.

Не мець клёку ў галаве (размоўнае пагардлівае) — пра чалавека, у якога няма розуму.