кліент, , м.

  1. Асоба, якая карыстаецца паслугамі адваката, натарыуса, крэдытнай установы і пад.

  2. Пастаянны наведвальнік, пакупнік або заказчык.

|| ж. кліентка, .

|| прым. кліенцкі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)